25.03.2018, NIEDZIELA PALMOWA – Mk 11, 1-19

[Ewangelia z wjazdu Jezusa do Jerozolimy]

Modlitwa przygotowawcza: Spraw Panie, aby wszystkie moje decyzje, zamiary, myśli, słowa i czyny były w sposób pełny i czysty skierowane jedynie ku większej chwale, służbie i czci Twojego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobraź sobie Jezusa i osła, którego ten dosiada. Spójrz jak osioł jest posłuszny. Z prostotą poddaje się Jezusowi i robi to, do czego jest powołany.

Prośba: Panie, obdarz mnie prostotą. Bym złożoność świata oraz tego, co we mnie, przyjmował z ufnością i prostotą.

1. Osioł – prostota życia

Na początku pomyśl o naturze osła. Panuje powszechne przekonanie, że zwierzę to potrafi być bardzo uparte. W scenie z wjazdu do Jerozolimy widzimy jednak coś innego. Autor Ewangelii mówi, że osioł miał do odegrania konkretną rolę, którą posłusznie wypełnił. Na swoich plecach wiózł Syna Człowieczego, Wcielonego Boga. Tym samym w tajemniczy sposób stał się uczestnikiem historii zbawienia.

Prostota życia. Na ile moje codzienne życie – praca, nauka, zaangażowania, relacje – mają znamiona prostoty? Nie ważnym jest to, kim jestem i czym się zajmuję. Czy dostrzegam w moim życiu „rys ewangelicznego osła”? Jestem w stanie odpowiadać na niespodziewane sytuacje, poświęcić komuś swój czas? Podjąć się czegoś, co wcześniej nie było zaplanowane?  A może jest odwrotnie. Jestem upartym osłem, a świat i ludzie przeszkadzają w realizowani moich planów. Być może w moim życiu nie ma wiele miejsca na to, by spontanicznie odpowiadać niespodziewanym sytuacjom TAK i po prostu dać się im poprowadzić.

2. Osioł – prostota myśli

W człowieku toczy się bardzo wiele procesów, które są rezultatem życia w świecie. Taka jest ludzka natura. Myślenie i rozum jest niczym innym jak próbą „ogarnięcia”, zrozumienia siebie samego i świata, w którym przychodzi człowiekowi żyć. Ważnym jednak, by myśli i sprawy, które przypływają przez głowę nie tworzyły chaosu, bezładu, przypadkowości, lecz by z kakofonii uczynić symfonię. Jednym z kluczy do tego, jest ufność.

Prostota myśli. Czy w mojej głowie jest chaos a różne myśli jedynie przepływają bezwiednie, podobnie jak kolejne wpisy facebookowej tablicy? A moje rozumienia świata ogranicza się jedynie do gromadzenia wiadomości, danych, wiedzy, kolejnych doświadczeń, z których ostatecznie nic nie wynika? Przecież ciągle mam pytania, wątpliwości, ciągle wiele nie rozumiem… Kiedy staję przed Panem, to czy dopuszczam w sobie postawę dziecka, które choć nie rozumie, to daje się prowadzić? Czy ufność wobec świata i życia – ufność Bogu! - jest we mnie silniejsza niż wątpliwości, strach, czy nieustannie rodzące się pytania? Postawa ufności powoduje, że jestem w stanie dać się Bogu prowadzić i w twórczy sposób z Nim współpracować.  

3. Osioł – prostota kochania

Miłość nie opiera się na słowach, lecz na czynach. Osioł wziął na swoje plecy Boga. Wcale nie musiał rozumieć tego co robi, lecz z prostotą i ufnością wszedł w to doświadczenie.  

Prostota kochania. A ja? Jak ja kocham? Ile jest we mnie myślenia jedynie o sobie? Czy pragnę kochać jak osioł? Czy pragnę kochać jak Jezus, dla którego miłość oznaczała totalne „bycie dla innych”? Ofiarować swoje ręce drugiemu człowiekowi, to ofiarować je samemu Bogu.

Rozmowa końcowa: Porozmawiaj z Jezusem o tym co teraz czujesz. Dziękuj Mu, albo proś o siłę, odwagę. Bądź autentyczny.  

Na zakończenie odmów: Ojcze nasz…

Punkta opracował Rafał Bulowski SJ