Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.

Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.

Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».

Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.

Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.  Łk 2, 41-52

Modlitwa przygotowawcza: Aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane na Ciebie - Mój Boże.

Obraz: Wyobraź sobie młodego Jezusa w Świątyni, który jest zafascynowany tym miejscem. Zobacz młodzieńca, który uczy się, poznaje świat, odkrywa siebie. 

Prośba: Poproś o to czego teraz najbardziej potrzebujesz (pragniesz) czytając to Słowo. Np. o poznanie siebie i swoich pragnień, lub o poznanie i pokochanie Jezusa, który dla ciebie stał się człowiekiem.

1. PIELGRZYMKA DO ŚWIĄTYNI

WYOBRAŹ SOBIE Maryję, Józefa i młodego Jezusa pielgrzymujących do świątyni. To pierwsza pielgrzymka Jezusa. Poczuj radość Rodziców i entuzjazm młodego Jezusa. WCZUJ SIĘ W sytuację Jezusa, idącego do ,,domu swojego Ojca” i widzącego innych ludzi uwielbiających jego Ojca. ZOBACZ, jak Jezus patrzy na innych ludzi, tych pobożnych i tych grzesznych. WYOBRAŹ SOBIE, jak wchodzą do świątyni. ZOBACZ plac świątynny pełen życia.

- Jak wygląda Twoje wychowanie do wiary? Odkrywałeś wiarę już w dorosłości, czy pamiętasz takie doświadczenia również z dzieciństwa? 

2. DECYZJA JEZUSA

WYOBRAŹ SOBIE moment, gdy uroczystości się skończyły i Rodzina zbiera się do powrotu. ZOBACZ Jezusa, którego „coś ciągnie" do pozostania w świątyni - decyduje się pozwolić odejść Maryi i Józefowi i sam zostaje w świątyni. WYOBRAŹ SOBIE, że jesteś tam z Jezusem. SPACERUJ Z Nim po świątyni, ROZMAWIAJ z Nim. PÓJDŹCIE razem do szkoły świątynnej i usiądźcie między uczniami. ZOBACZ, jak Jezus słucha lekcji nauczycieli, jak zadaje pytania. ZAUWAŻ zafascynowanie Jezusa, Jego entuzjazm, by zgłębiać pisma i rozumieć ich przekaz. Patrz, jak przez tych kilka dni Jezus jako człowiek odkrywa swoje powołanie i tożsamość. Szukaj konkretów i... NIE SPIESZ SIĘ! Kop głęboko w swoim sercu...

- Coś co może utrudniać takie spojrzenie na Jezusa to pomniejszenie Jego człowieczeństwa. Bóstwo ukrywa się, a Jezus nie korzysta ze swoich wszystkich „super mocy”. Jest w pełni człowiekiem, więc podlega też procesowi uczenia się itd., choć ma przy tym, trudny do określenia, wgląd w rzeczy Boże.

3. SPOTKANIE Z RODZICAMI

WYOBRAŹ SOBIE, jak po kilku dniach Maryja i Józef znajdują Was w świątyni. Zobacz ich przerażenie i ulgę, smutek i rozczarowanie, radość i zdziwienie. PATRZ na Jezusa widzącego swoich Rodziców teraz, gdy już rozumie swoją misję i tożsamość.

SŁUCHAJ rozpaczliwych słów Maryi. Zobacz, jak Jezus ze spokojem i pewnością odpowiada, że zna już swoje miejsce na świecie. Poczuj Jego spokój i pewność. Zobacz wagę dialogu, który pomaga porozumieć się w końcu Świętej Rodzinie. Jak się czujesz w swoim powołaniu? Czy masz już tę pewność Jezusa? Jak na Twoje powołanie reaguje twoja rodzina?

Zostało ci jeszcze trochę czasu do końca? Zacznij ponownie od punktu 1!

Na koniec WYOBRAŹ SOBIE, że jesteś sam z Jezusem w świątyni. POROZMAWIAJ z Nim o Jego decyzji i o tym, co się wydarzyło. DZIĘKUJ, OPOWIADAJ, PROŚ, PYTAJ...

Rozmowę zakończ modlitwą, „Duszo Chrystusowa...” i znakiem krzyża

Punkta powstały w oparciu książkę „W głąb i z powrotem. Rekolekcje ignacjańskie w życiu codziennym” (strony 156 -158) Wojciecha Werhuna SJ