Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa? Wtedy rzekł do nich: Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum. I dodał: Zaprawdę, powiadam wam: żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman. Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się.
(Łk 4,21-30)

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna.

Obraz: Wyobraź sobie nauczyciela, który tłumaczy coś uczniom. Zobacz, co robi, by zachęcić słuchaczy do czynnego udziału w lekcji. Zobacz, co może nauczycielowi i uczniom przeszkadzać w lekcji.

Prośba: O przemianę życia w zgodności z nauką Jezusa.

1. Zachwyt

Dobrze jest słuchać, gdy ktoś przemawia w sposób bardzo ciekawy, umiejętnie moduluje głosem. To wszystko sprawia, że słucha się z większym zainteresowaniem. Czy tak należy rozumieć stwierdzenie, że słowa Jezusa, były pełne wdzięku? W innym miejscu słyszymy, że Jezus przemawiał jak ten, który ma moc. W trakcie słuchania, zachwyt jest rzeczą ważną, bo sprawia, że chcemy słuchać. Przypomnij sobie tutaj ostatnio usłyszane kazania, konferencje. Co było w nich interesującego, na czym polegał ich wdzięk.

2. Odrzucenie

W słowach Jezusa był wdzięk, moc, ale i tak ludzie słuchający Go, bardziej byli zainteresowani Jego pochodzeniem, niż mądrością nauk. Dla nas może wydawać się to dziwne, bo bardzo byśmy chcieli usłyszeć Jezusa, sądzimy zapewne, że wówczas było by nam łatwiej żyć Jego nauką. Więc co nam może przeszkadzać w słuchaniu Jezusa poprzez słowa kaznodziei, katechety, spowiednika, przyjaciela? Przecież to są często ludzie, którzy o Bogu wiedzą bardzo dużo i potrafią głosić z mocą.

3. Przyjęcie

Poprzednie dwa punkty podsuwają jedno ciekawe pytanie. Skoro współcześni Jezusowi nie chcieli Go słuchać, ludzie obecnie nie chcą przyjąć nauczania od innych, to jakim sposobem nauka Jezusa przetrwała? Dzięki ludziom, których życie jest zgodne z nauczaniem Jezusa. Łatwo jest głosić naukę, nie żyjąc nią. O takich Jezus mówi: słów ich słuchajcie, lecz czynów nie naśladujcie. Trudniej jest głosić swoim życiem Jezusa. Jezus swoją naukę potwierdzał czynami i znakami. Nie da się być prorokiem, który nie potwierdza swoim życiem tego, co innym chce przekazać.

Rozmowa końcowa: Podziękuj Bogu za wszystkie dobre kazania, spowiedzi w Twoim życiu. Za prawdziwych świadków wiary, których On postawił na Twojej drodze życiowej.

Na zakończenie odmów: Chwała Ojcu…